Με βάση τον Αμερικάνικο Σύλλογο Εργοθεραπευτών, αν το παιδί μας παρουσιάζει 3 ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες, θα πρέπει να ζητήσουμε εργοθεραπευτική αξιολόγηση.

• Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του, πράγμα που σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τα εν λόγω παιχνίδια ή να μην τα καταφέρνει.
• Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Να μην έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα του ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα κλπ.
• Είναι αδέξιο, πέφτει εύκολα και συχνά.
• Πέφτει πάνω σε άλλους ή σε έπιπλα και έχει δυσκολία να υπολογίσει την θέση του σώματος του σε σχέση με το περιβάλλον.
• Του είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί πάνω από 5-10 λεπτά.
• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο (ένα παιδί πριν γράψει θα πρέπει να μπορεί να συντονίσει την κίνηση του χεριού του, ώστε να φτιάξει πάζλ- η δυσκολία καθορίζεται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού), να κόψει με το ψαλίδι.
• Υπάρχει εμφανής καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του ή η ομιλία του είναι δυσνόητη και δεν αρθρώνει σωστά.
• Μοιάζει αδύναμο, με ελαττωμένο μυϊκό τόνο.
• Δεν έχει φίλους της ίδιας ηλικίας και προτίμα να παίζει με μικρότερα ή μεγαλύτερα παιδιά.
• Αντιστρέφει τα γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γραφεί.
• Ο γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.
• Είναι υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει.
• Αποφεύγει την παιδική χαρά.
• Κουράζεται εύκολα με τις σχολικές του εργασίες.
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες.
• Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από αλλά παιδιά για να μάθει καινούρια πράγματα.

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδος δυσκολίες πρέπει να βοηθηθούν έγκαιρα για να μπορούν πάνω από όλα να έχουν μια πιο λειτουργική και ευέλικτη ζωή χωρίς «μειονεκτήματα».
Τα προαναφερθέντα συμπτώματα αξιολογούνται σύμφωνα με τα φυσιολογικά στάδια ανάπτυξης των παιδιών.