Βρεφική ηλικία

Τα παιδιά με ελλειμματική προσοχή στην πλειοψηφία τους έχουν αυξημένη κινητική ανάπτυξη, εμφανίζουν κωλικούς, κλαίνε πολύ, νυστάζουν συνέχεια, αντιμετωπίζουν προβλήματα φαγητού και ύπνου, αρνούνται τη σωματική επαφή και τέλος παρουσιάζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και σε λειτουργίες όπως στον έλεγχο των σφιγκτήρων.

Προσχολική ηλικία

Καθώς τα παιδία μεγαλώνουν και εντάσσονται στο νηπιαγωγείο, συνεχίσουν να παρουσιάζουν αυξημένη και άσκοπη ενεργητικότητα, εναλλάσσουν γρήγορα τις δραστηριότητες, είναι ριψοκίνδυνα και δείχνουν να μη φοβούνται, με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτα σε ατυχήματα και τραυματισμούς. Στο σπίτι προκαλούν προβλήματα όπως ζημιές, σπάσιμο ποτηριών, απώλεια αντικειμένων κ.ά. Συνάμα, δεν κοιμούνται επαρκώς, εμπίπτουν σε κρίσεις οργής, έχουν χαμηλή ανεκτικότητα στη ματαίωση και απογοητεύονται γρήγορα. Η παραπάνω συμπεριφορά καθιστά δύσκολη την εμπλοκή τους σε παιχνίδι ομηλίκων.

Σχολική ηλικία

Στο σχολείο, τα παιδιά εξακολουθούν να παρουσιάζουν γρήγορες εναλλαγές ψυχικής διάθεσης, αντιδρούν σε κάθε μορφή πειθαρχίας με συνέπεια να δημιουργούνται διενέξεις στην οικογένεια και στο σπίτι. Αναφορικά με τις κοινωνικές σχέσεις με τους ομηλίκους, συνεχίζουν αυτές να είναι διαταραγμένες ενώ σημειώνεται επιθετικότητα προς τα μικρότερα παιδιά, στα οποία μπορούν να επιβληθούν.

Το παιδί με ελλειμματική προσοχή έχει συνήθως κακή επίδοση τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, n οποία δε σχετίζεται με χαμηλή νοημοσύνη. Πολλές φορές δυσκολεύονται να αναπτύξουν τις δεξιότητες της ανάγνωσης και της γραφής και να ακολουθήσουν τους ρυθμούς της τάξης τους .Έχουν χαμηλή επίδοση σε δημιουργικές δραστηριότητες.

Εφηβεία

Οι έφηβοι με ελλειμματική προσοχή παρουσιάζουν ύφεση στην υπερκινητικότητα. Παρόλα αυτά συνεχίζουν να είναι άτομα επιθετικά και ανώριμα, αδυνατώντας να επενδύσουν συναισθηματικά στις ανθρώπινες σχέσεις. Το μεταβατικό αυτό στάδιο προς την ενηλικίωση βρίσκει τα παιδιά, να έχουν διαμορφώσει μια κακή εικόνα του εαυτού και με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Τα παιδιά με διάσπαση προσοχής αντιμετωπίζουν δυσκολία στη σύναψη σχέσεων με συνομήλικους. Η παρορμητικότητά τους και η αντίδρασή τους με υπερβολικό τρόπο, τους κάνουν να μοιάζουν με παιδιά μικρότερης  ηλικίας. Παραδόξως, τα παιδιά αυτά αναπτύσσουν καλύτερες σχέσεις µε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας μιας και τα τελευταία εκτιμούν την προθυμία των πρώτων να ασχοληθούν µε νέα πράγματα αλλά και αρέσκονται στnν επιρροή που ασκούν πάνω τους. Από την άλλη αναπτύσσουν πολύ καλές σχέσεις µε παιδιά μικρότερης ηλικίας, αφού n συμπεριφορά τους προσεγγίζει εκείνη των τελευταίων αλλά και επειδή τους δίνεται n ευκαιρία να επιβληθούν.

Ενηλικίωση

Τέλος, στnν ενήλικη ζωή, παρατηρείται σύμφωνα µε έρευνες µια τάση των ατόμων µε ελλειμματική προσοχή προς τις ψυχικές ασθένειες, τις µn κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές και προς την παραβατικότητα. Παράγοντες όπως διαταραγμένες κοινωνικές σχέσεις, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, χαμηλή αυτοεκτίμηση κ.α. φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στn διαμόρφωση μιας αντικοινωνικής προσωπικότητας. (Flicek 1992)

Πηγή:     kidlab.gr/